Αυτό είναι ένα βιβλίο γύρω από τις έννοιες του τόπου. Διαπραγματεύεται την δημιουργία του μουσείου μέσα από την ξεχασμένη, αδρανή δυναμική της σύγχρονης πόλης. Περιέχει δοκίμια από τους Χρήστο Παπούλια, Kenneth Frampton, Yehuda Safran και Ales Vodopivec και εισαγωγή της Catherine David.
ISBN 960-7980-11-5
176 σελ. / 15,5 x
* ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ
ΕΓΡΑΨΑΝ
«Πιστεύω στον αρχιτέκτονα ως κατασκευή. Μια τέλεια σχεδιασμένη κατασκευή. Η αρχιτεκτονική της κατά Πεντζίκη “σκόρπιας ζωής” γίνεται από την ίδια την πράξη, της περισυλλογής των αποσπασμάτων, εν τέλει μία συμπαγής συγκρότηση. Όλα έχουν το αδιόρατο ίχνος τους πάνω στο τελικό σχέδιο και το τελικό σχέδιο κάθε έργου δεν είναι άλλο στην δική μου περίπτωση παρά ένα αυτοβιογραφικό αυτόνομο κεφάλαιο, το οποίο μοιάζει με τα προηγούμενα κεφάλαια, έργα ως προς την μεθοδολογία της σύλληψης –τον τρόπο θα έλεγα– και τα διαφορετικά επίπεδα κατανόησης, της γραφής, αυτό που ονομάζουμε “η κουλτούρα του έργου”. Το σχέδιο ως σχεδία μιας μεταφορικής οδύσσειας.»
- Δήμητρα Χατζησάββα, περιοδικό Η Αρχιτεκτονική ως τέχνη, Ιανουάριος-Μάρτιος 2000 (συνέντευξη Χρ. Παπούλια)