Νικόλας Χρηστάκης: Μοτοσικλέτα: Ριψοκινδύνευση και ιερό

Το δοκίμιο αυτό ερευνά με διεισδυτική ματιά το πλαίσιο των μοτοσικλετιστών πρακτικών που δύνανται να προσεγγίσουν ακραίες συμπεριφορές, παράλληλα με μία θεώρηση των εννοιών της ριψοκινδύνευσης και της διακινδύνευσης. Εξετάζει τις όψεις της ριψοκίνδυνης οδήγησης, η οποία στοχεύει -μεταξύ άλλων- στην αναζήτηση έντασης και στην αίσθηση του ιλίγγου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας χειρίζεται το πρωταρχικό υλικό αυτού του δοκιμίου –όπως για παράδειγμα αποσπάσματα συνεντεύξεων με μοτοσικλετιστές– κατορθώνοντας κλιμακωτά να προσεγγίσει τον πυρήνα του αντικειμένου του: τη σημασιοδότηση του ρίσκου ως τελετουργικού διαβατηρίου και την αναγωγή της μοτοσικλέτας ως αντικειμένου που παρεισφρύει στο χώρο των δοξασιών, του ιερού.

ISBN 960-7980-43-3
65 σελ. / 13 x 21 εκ. / 5,23 Εuro

ΕΓΡΑΨΑΝ

«Ως καταναλωτικό αντικείμενο, η μοτοσυκλέτα αποτελεί ένα στοιχείο της πανοπλίας του προσωπικού στυλ και έχει κυρίως διαφοροποιητικό χαρακτήρα, τόσο ως προς τα άλλα είδη της κυκλοφοριακής πανίδας όσο και ως προς τις άλλες μοτοσυκλετιστικές κατηγορίες. Όμως η μοτοσυκλέτα είναι ταυτόχρονα και τελετουργικό, που ενσαρκώνει προαιώνια όνειρα δύναμης και ελέγχου αποτελώντας έτσι αντικείμενο λατρείας με τη διπλή έννοια: συμβολικό κλειδί για την πρόσβαση σε άλλα επίπεδα συνείδησης και αντικείμενο ναρκισσιστικής επένδυσης όπου ο καθένας βλέπει μιαν προέκταση των σωματικών και πνευματικών του ικανοτήτων και συνεπώς μιαν αναβαθμισμένη και ηρωική εκδοχή του εαυτού του.»
- Γιάννης Κολοβός, εφημ. Η Καθημερινή της Κυριακής, 22/6/2003