Βάσω Τροβά - Κώστας Μανωλίδης - Γιώργος Παπακωσταντίνου (επιμ.): Η αναπαράσταση ως όχημα αρχιτεκτονικής σκέψης

Συχνά οι αρχιτέκτονες αρέσκονται να αντιμετωπίζουν τα αναπαραστατικά μέσα ως απλά εργαλεία υιοθετώντας την εκδοχή της εσωτερικής αυτοτέλειας της αρχιτεκτονικής δημιουργίας. Όμως η διατύπωση μιας αρχιτεκτονικής πρότασης σε ένα αναπαραστατικό μέσο δεν είναι απλώς μια τεχνική επιλογή ή μόνο μια επιχειρησιακή αναγκαιότητα για να επικοινωνηθούν οι αρχιτεκτονικές ιδέες, αλλά ένας τρόπος να σκεφτόμαστε το χώρο. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός είναι μια κατασκευή που όσο οικοδομείται πνευματικά άλλο τόσο επινοείται μέσα από τις γραμμές που χαράσσονται σε ένα χαρτί, από τις αποσαφηνίσεις και τους υπαινιγμούς τους. Ακόμα και νοητικές διεργασίες του σχεδιασμού που δεν συνοδεύονται από χειροπραξία υπακούουν, ως ένα βαθμό, στις νομοτέλειες των αναπαραστατικών εργαλείων που έχουν εσωτερικευθεί στην αρχιτεκτονική σκέψη. Μιλώντας για ζητήματα αναπαράστασης μιλάμε τελικά για πεδία όπου συντελείται η αρχιτεκτονική δημιουργία, όπου οργανώνεται η συνεχής τριβή του νοητού με το υλικό, του ιδανικού με το ρεαλιστικό ή του φευγαλέου με το σχηματισμένο.

Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει τις εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν κατά την διάρκεια του συνεδρίου «Η αναπαράσταση ως όχημα αρχιτεκτονικής σκέψης» που οργανώθηκε από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πραγματοποιήθηκε στο Βόλο στις 21-22-23 Οκτωβρίου 2005. Η κατάθεση αυτών των προβληματισμών ελπίζουμε να συμβάλλει στην συνεχή αναζήτηση της αρχιτεκτονικής για τα πλαίσια, τα όρια και τις προϋποθέσεις, της αρχιτεκτονικής δημιουργίας.

Σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
isbn: 960-6654-20-6
565
σελ. / 16,5
x 24 εκ. / Α/Μ εικονογράφηση / 26,13 Euro