Maurice Blanchot: Η λογοτεχνία και το δικαίωμα στο θάνατο

Η εμβληματική μορφή του Μ. Μπλανσό δεν είναι άγνωστη στον Έλληνα αναγνώστη, μολονότι ένα μεγάλο μέρος του δοκιμιακού του έργου παραμένει ακόμα αμετάφραστο. Αντί άλλης σύστασης, υπενθυμίζουμε τον λακωνικό αυτoπροσδιορισμό που επέλεξε ο συγγραφέας στα περισσότερα έργα του: «Μυθιστοριογράφος και κριτικός. Η ζωή του είναι εντελώς ταγμένη στη λογοτεχνία και στη σιωπή που της προσιδιάζει». Το δοκίμιο που περιλαμβάνει η παρούσα έκδοση δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες (Νοέμβριος 1947, Ιανουάριος 1948) στο περιοδικό Critique, που είχε μόλις ιδρυθεί από τον George Bataille. Είναι αντιπροσωπευτικό του ύφους του συγγραφέα και των απόψεων του για τη λογοτεχνία, που δεν μπορούν να υπαχθούν σε κάποιο συγκεκριμένο ρεύμα ή κάποια σχολή.

Μετάφραση - σημειώσεις: Νίκος Ηλιάδης
ISBN 960-7980-64-6
80 σελ. / 13
x 20,5 εκ. / 7,31 Euro

ΕΓΡΑΨΑΝ

«Ο Μορίς Μπλανσό αναλαμβάνει να ερευνήσει εξονυχιστικά τις αντινομίες και τα παράδοξα που στοιχειώνουν τη λογοτεχνική δραστηριότητα στο ερμητικά γραμμένο και κατάφορτο από επαναληπτικές δραματικές κορυφώσεις άρθρο του με τίτλο “Η Λογοτεχνία και το Δικαίωμα στο Θάνατο” … Αν η θνητότητα είναι η ουσία του ανθρώπου, η απώτατη εκδοχή της ελευθερίας του, η απώλεια του θανάτου (του) είναι η ζοφερότερη συνέπεια της αλλοτρίωσης του μέσα στον κόσμο των πραγμάτων και μέσα στα πράγματα που γίνονται οι ίδιες του οι πράξεις... “Γράφουμε για να μπορέσουμε να πεθάνουμε” θα πει ο Μπλανσό αλλού. Αν μέσα στη λογοτεχνία, στη γλώσσα που είναι η πρωταρχική βιαιοπραγία απέναντι στα πράγματα, διακυβεύεται πέρα και από τη βούληση αυτοκατάφασης το λυτρωτικό όνειρο μιας επανασυμφιλίωσης με τον κόσμο, αυτή η επανασυμφιλίωση απαιτεί επιτακτικά την αυτοεξάλειψη του συγγραφέα.»
- Φώτης Τερζάκης, περ. «Βιβλιοθήκη», εφημ. Ελευθεροτυπία, 16/4/2004

«Η λογοτεχνία και το δικαίωμα στο θάνατο του κορυφαίου Μορίς Μπλανσό με την τόσο δημιουργική του εμμονή πάνω στη σχέση της γραφής και θανάτου».
- Ηλίας Κ. Μαγκλίνης, «Επτά Ημέρες», εφημ. Η Καθημερινή, 4/7/2004