Το βρετανικό punk αναπαρήγαγε πολλά από τα χαρακτηριστικά του Dada: τη διάθεση να σοκάρει, να κριτικάρει, να σατιρίσει το κατεστημένο. «Κατάστρεψε» ήταν ένα από τα συνθήματα του, «Αναρχία» ένα άλλο. Και τα δύο έμοιαζαν απ’ ευθείας παρμένα από το Dada. Όλα το αιτήματα που είχαν οι ντανταϊστές από την τέχνη, που είχαν οι Λετριστές και οι Καταστασιακοί από την εποχή τους, υλοποιήθηκαν ως αιτήματα στο συμβολικό μέσον της ποπ μουσικής, αιτήματα που παρήγαγαν μια φωνή την οποία ποτέ πριν δεν είχε κανείς χρησιμοποιήσει. Παρήγαγαν ψυχαγωγία ως αποξένωση, παρήγαγαν τέχνη ως ιεραρχική απάρνηση της ιδιοκτησίας. Το μέσον δεν μπορούσε να σηκωθεί παραπάνω και έγινε έκρηξη. Αν συγκριθούν σε σχέση με τους δίσκους των Sex Pistols, τα απομεινάρια του Dada, του Λετρισμού και των Καταστασιακών μοιάζουν σήμερα με σχεδιάσματα για punk τραγούδια. Η γραφιστική του Jamie Reid και μερικών άλλων έβγαζε από τη μούχλα την εικονοκλαστική διάθεση του Dada και έστηνε έναν ανταρτοπόλεμο σημείων και συγκρίσεων.
ISBN 960-7980-01-8
136 σελ. / 14 x